📖 بعضی از ما آدما تا یک جا دور هم جمع می شیم شروع می کنیم به عیبجویی و حرف زدن راجبِ این و اون. میخوام به خودم و اونایی که به این کار عادت کردن عرض کنم، امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: در شگفتم از كسی كه عيب های مردم را بد ميداند ، در حالی كه خودش از همه پر عيب‌ تر است و آنها را نمی‌ بيند. و بدترين مردم كسی است كه دنبال عيب های مردم باشد و كور عيب های خود. غررالحكم. پس بیاییم منصف باشیم و یه کمی هم دنبالِ عیب‌های خودمون بگردیم. چون خدا برای عیب جویان ، عذاب در نظر گرفته به خاطر همین هم در قرآن فرمود: وَیلٌ لِکُلِّ هُمَزَهٍ لُمَزَه ، وای بر هر عیب جوی هرزه زبان. بیاییم برای اینکه عادت کنیم و عیب جویی رو بزاریم کنار ، به خودمون بگیم بی‌ عیب خداست. حتما ما هم عیب های زیادی داریم که خودمون بهتر میدانیم. رسول خدا صلی الله عليه وآله فرمودند: خوشا به حال كسی كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيب های برادران مؤمنش باز دارد. بحارالانوار ، جلد ۷۷ ، صفحه ۱۲۶ @roghaiiehkhoor