💠 بزرگداشت متفاوتی برای «علی آقا» معمولاً تفاوت هاست که تمایز به ارمغان می آورد؛ درست مثل زندگی و مرگ «علی آقا». تفاوت های تو گاهی آنقدر پررنگ است که دیگران را هم متمایز می کند؛ تمایز در افکار و گفتار و رفتار. مراسم چهلم «علی آقا» عین مجلس ختمش، متفاوت بود و هیچ رنگی از مرگ نداشت؛ محفلی زنده و جاری، درست مثل چشمه ی جاریِ«عین صاد». فرهیختگانی که آمده بودند، فیضی که بردند، یقیناً بیش از فیضی بود که رساندند و این خاصیت «اخلاص» است که با مرگ نیز خاموش نمی شود. «علی آقا» در مراسمش برایمان از توصیه ی ناب امام حسین گفت و سپس ما را به پس کوچه های فقر برد تا بلکه دست نوازشمان بر سر مستمندان همچون او زنده شود. «علی آقا» بخش دیگری از وجودش را بر زبان برادرش «محمد آقا» جاری ساخت تا او به وجوه دهگانه ی شخصیتی «علی آقا» بپردازد تا با افسوس و حسرت دریابیم که چه درّی از میانمان رفته است. سیدِ اهالی هنر انقلابی، تمام محصول وجودی «علی آقا» را با ظرافت قلمی کرد تا خود علی در قامت تصویر، سال‌های سال به مهمانانش در کتابرسان خیرمقدم بگوید. چشمه ی جاری «علی آقا» در این چهل روز، جسم و جان بسیاری را شست و شو داد تا طراوت و حرکت از آن متولد شود؛ و چه حرکتی زیباتر و جاری تر از ویژه نامه ی «علی آقا» که بازهم شرکت کنندگان را غافلگیر کرد. درود خدا بر این روحانی مجاهد انقلابی که تا انقلاب باقی است، «علی آقا» جاری است. ✍ یادداشت حجت‌الاسلام عباس بابایی عضو شورای مرکزی جبهه روحانیت مردمی @rohaniat_mardomi