در محضر حاج ميرزا #جواد_آقا_ملکی تبریزی (۵)
تنها و تنها «او»....
«#توكل» سكوى پرش انسان سالك و عاملى ارزشمند در راه تكامل است.
در اهميت اين صفت والاى اخلاقى همين بس كه پروردگار متعال به داوود وحى كرد:
اى داوود! هيچ بنده اى از بندگان من دست به دامن من نزند مگر اين كه (اگر) آسمانها و زمين و هر كه در آنهاست با او به دشمنى برخيزند، ولى او را از ميان همه اين دشمنان نجات مى دهم.
و هيچ بنده اى از بندگان من دست به دامن يكى از مخلوقات من نزند مگر آن كه سببهاى آسمانى را از او بريده، زمين را از زير پاى او خشمناك كنم و در غم آن نباشم كه در كدام بيابان به هلاكت مى رسد.
و باز پروردگار مى فرمايد:
همانا بى نيازى و عزت همواره در گردشند، همين كه به جايگاه «توكل» برسند در آن منزل گزينند.
درباره توكل بايد دانست كه خداوند مى فرمايد:
«اليس الله بكاف عبده;
آيا خداوند بنده اش را كافى نيست؟»
و اهل ايمان بگويند:
«بل الله يكفى;
آرى خداوند تبارك و تعالى كافى است».
آرمان خود را حضرت حق قرار داده،
حزنى هميشگى
و همتى فراگير براى رسيدن به قرب پروردگار داشته باشند
تا مبادا از مقامات عالى محروم مانده،
از درجات والاى معرفت بازمانند.
رساله لقاءالله، ص ۱۱۴
@rooshanfekr