آيه شریفه ۶تا۸از سوره مبارکه " زخرف     " تقدیم می گردد  اعوذ بالله من الشیطان الرجیم      وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ ﻭ ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ [ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻛﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ] ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ [ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﺳﺮﺍﻓﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﺭﻳﻎ ﻧﻜﺮﺩﻳﻢ ; ](٦)  وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﻭﻟﻲ ﻫﻴﭻ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺎﻣﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻰ  ﻛﺮﺩﻧﺪ .(٧)  فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ ﭘﺲ ﻣﺎ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻛﺎﺭﺍﻥ [ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮ ] ﺭﺍ ﻫﻠﺎﻙ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻭ ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ [ ﻫﻠﺎﻙ ﺷﺪﻩ ، ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻗﺮﺁﻥ ] ﮔﺬﺷﺖ .(٨) پیام ها و نکته ها : آیه به تسلّی خاطر پیامبرخدا و هشدار به منکران  اشاره دارد . در این آیه سپس به عنوان شاهد بر آنچه گفته شد و نیز تسلّی خاطر پیامبر خدا(ص) و در عین حال هشدار به منکران لجوج به تاریخ باز می گردد و رفتار غیر عقلی منکران با پیامبران را بازگو می کند . اول : فرستادن انبيا يكى از سنّت‌هاى الهى است. كَمْ أَرْسَلْنا ... فِي الْأَوَّلِينَ‌ دوم :  همه انبيا گرفتار استهزاى مخالفان بودند و هر پيامبرى، بايد از وضع پيامبران قبلى آگاه باشد تا به خاطر استهزاى گروهى دست از كار خود برندارند. «ما يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» سوم : انبيا به سراغ مردم مى‌رفتند. «يَأْتِيهِمْ» چهارم :  آشنايى با مشكلات ديگران سبب تسلّى دل و نوعى آمادگى روحى است. ما يَأْتِيهِمْ‌ ... إِلَّا ... يَسْتَهْزِؤُنَ‌ پنجم : استهزا، شيوه‌ى دائمى مخالفان انبيا بوده است. «كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» ششم :  ابتدا اتمام حجّت، سپس مجازاتِ معاندان. يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍ‌ ... فَأَهْلَكْنا ... هفتم :  استهزاى مردان خدا، سبب هلاكت و نابودى است. «يَسْتَهْزِؤُنَ فَأَهْلَكْنا» هشتم :  از افراد لايقى كه براى مأموريّتى اعزام مى‌كنيد، حمايت كنيد. «يَسْتَهْزِؤُنَ‌- فَأَهْلَكْنا» نهم :  هيبت ابرقدرت‌ها را بشكنيد. «فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً» دهم : قدرت مردم مانع کیفر و مجازات  نيست. «فَأَهْلَكْنا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً» یازدهم :  تاريخ و حوادث آن قانونمند و داراى سنّت و اصول مخصوص به خود است. «مَضى‌ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ» ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@roshana_esfahan