🕊 -ای سلمان! [خواهش های یک دردمند نابینا از سلمان] تو را به خدا این روزها که به خانه‌ی بانو می‌روی، برای دردهای قلب من هم دعایی طلب کن... + فاطمه، خود دوای درد توست؛ بیا با من به خانه‌ی فاطمه... نمازهای فاطمه، رائحه‌ی بهشت را با خود دارد. - ای سلمان [بعد از رفتن فاطمه] از فاطمه چه‌خبر؟ + دیدی چه آتشی بر قلبمان شد؟ ام‌جعفر! فاطمه را از دست دادیم... فاطمه این روزها هوای رفتن داشت و مدام برای غربت حسین می‌گریید. کاش می‌فهمیدیم گریه‌های فاطمه، گریه‌های خداحافظی است... •@m_h_motahari1•