بسم الله الرّحمن الرّحیم وَکَذالِک(وهمچنین شما) وقتی ازمحبوبی نامه ای بدست میرسدبدلایل مختلف کراراًآنرا میخوانیم درحالیکه محتوای آن چیزی جز یکسری تعارفات معمولی وشایدازسر علاقه نباشد.هرچنداین نامه آرامش بخش مخاطب خود هست ولی نمیتوانددر دیگران اثرچندانی داشته باشد،بلکه به شنیدن مطالب آن رغبیتی نشان نمیدهند،علت رادر همان محبوبیت ورابطه ای بایددوطرف که به هم علاقه دارندبایدجستجوکرد... شنیده ایم که سفارش شده تاهرچقدرکه میتوانیددرشبانه روزقرآن راکه بفرموده حضرت امام رحمت الله علیه(نامه محبوب است)با تدبُّردرآیات آن بخوانید،همین اطراف خودمان ملاحظه کرده ایم که برخی حتی ازشنیدن آیات الهی نه تنهاکراهت دارندبلکه متنفرهم هستند واگر حرفی ازقرآن به میان آیدچهره آنهامکدرو برافروخته میگرددونفرت خودراپنهان نمیکنند، علتش هر چه باشدمنشاء آن دربی ایمانی والبته کفری هست که درنتیجه گناهانی که مرتکب میشوند،خداوندمتعال درآیه۴۵-سوره اسراء به رسول الله وهمه مسلمانان وموءمنین وموءمنات میفرمایند:هرگاه قرآن می خوانی، میان توو کسانی که به قیامت ایمان ندارند، حجابی قرار میدهیم(تاازدرک آن محروم بمانند)... هست بر سمیع و بربصیر مهر خدا در حُجُب بس صورتست وبس صدا(مولوی) {جمهوری اسلامی ایران آغازظهوراست}