از سردار شهید همدانی پرسیدند: بعد از بازگشت از سوریه برنامتون چیه؟ گفت: ((تصمیمی گرفتم که مطمئنم از ۴٠سال مجاهدت بالاتره! اینکه بروم یک گوشه‌ای از این مملکت تو یک مسجدی... برای بچه‌های نوجوان و جوان کار فرهنگی انجام بدم. برای ‌امام زمان عجل الله تعالی آدم تربیت کنم، سرباز تربیت کنم، کاری که تا حدودی کوتاهی کردیم و آن دنیا باید جواب بدیم....!!!)) ببینیم دشمن ده سال پیش چه کاشت که حالا دارد در این فضای غبارآلود برداشت می‌کند... ببینیم کجاها باید همه کارهایمان را رها میکردیم و دست نوجوان هایمان را میگرفتیم و چشم در چشمشان غصه ها و قصه هایشان را مرور میکردیم که نکردیم... ببینیم خلأ نظام تربیتی ما کجا بود که حالا چهارده پانزده ساله هایمان تا انتهای خیلی چیزها رفته اند و پوچ و تباه برگشته اند... ببینیم کجاها و چطور توانستیم حججی تربیت کنیم؟ علی لندی و آرمان تربیت کنیم... همان را سفت بچسبیم توکل کنیم توسل کنیم به خط بزنیم... معبر را باز کنیم و به اعماق دل هدف دشمن قرارگرفته‌ی نوجوان ها برویم، حتی اگر بهایش گذشتن از خیلی چیزها باشد و چه چیزی بالاتر از وقت و زمان آدمیزاد؟! وقت بگذاریم توان بگذاریم فکر بگذاریم پول بگذاریم کاری کنیم که بزرگترین باقیات صالحات زندگی‌مان بشود، تربیت انسانهای صالح که با نشاط معنوی زندگی میکنند قوی و امیدوارند، و هرکجا لازم باشد برای خدا قیام می‌کنند...