۵– عرفان سرخ پوستی بنیانگذار این نوع عرفان، «کارلوس کاستاندا » است. کاستاندا این نوع عرفان را آیین ساحری یا جادوگری می نامد. استفاده از گیاهان روانگردان به هدف تحصیل معرفت و خودداری از آمیزش جنسی و عقل ستیزی از شاخصه های این نوع معنویت کاذب می باشد. ۶– پائلو کوئیلیو پائلو کوئیلیو در سال ۱۹۴۷ میلادی در کشور برزیل به دنیا آمد. در سنین نوجوانی و جوانی احساسات ضد مذهبی شدیدی داشت. از هفده سالگی به بعد سه بار در بیمارستان روانی بستری شد. مدت های مدیدی از دارو های اعصاب و روان استفاده می کرد و سپس به استفاده از مواد مخدر روی آورد. پیشینه اخلاقی و اجتماعی بسیار منفی و تاریکی داشت. او می گوید که در طول زندگی خود ۲۰ نوع ماده مخدر را تجربه کرده است و به الکل و سیگار و ارتباط با زنان اعتیاد داشته است و چنین اظهار می دارد که زنان نقش مهمی در زندگی او داشته اند. کوئیلیو چندین بار تصمیم به خودکشی گرفت… کتابهای او بازتاب تفکراتش بوده و تا به حال به ۵۶ زبان دنیا ترجمه شده اند. ۷– دالایی لاما “تنزین گیاتسو” که براساس باورهای سنتی تبتیان تجسم دوباره دالایی لامای سیزدهم (که در سال ۱۹۳۲ از دنیا رفته بود) پنداشته شده ادعای معنویت خواهی و صلح طلبی داشته طوری که وی با اعدام صدام که فردی جانی و متجاوز بوده مخالفت کرده و تاکنون بارها شیفتگی و نزدیکی خود به رژیم صهیونستی را اظهار نموده است. @roshangari_114