حاجی فیروز یکی از نماد‌های ایران باستان است
که با لباسی قرمز، کلاهی مخصوص و چهره ای سیاه ، در حالی که تنبک و دایره زنگی در دست دارد ،
نوید فرا رسیدن بهار را می دهد ...
لباس قرمز حاجی فیروز، نماد روی آوردن به شادی است و تحولی عظیم در زندگی را نشان می دهد.
چهره سیاه حاجی فیروز به معنی تمام شدن نا‌پاکی ، سیاهی و تاریکی در زندگی افراد و به نوعی مژده دهنده فصل بهار است
حاجی فیروز با نام های عمو پیروز و خواجه پیروز نیز شناخته میشود