درماتم حضرت علی علیه السلام سُفره هابی آب ونان اَست پَس چراحیدَرنَیامَد خانه هابی میهمان اَست پَس چراحید‌رنیامد کودَکان چَشم انتظارَند. درهَوایش بیقَرارَند غَرق دَرغَم آسمان اَست پَس چراحیدَرنَیامَد مَسجدومحراب کوفه اَشک میریزَدبَرایَش قامَتَش اَزغَم کَمان اَست پَس چراحیدَرنَیامَد تارَک مولاشکَسته. دَرغَمَش عالم نَشسته محنَت زینَب عَیان اَست. پَس چراحیدَرنَیامَد اَختران آسمانی دَرپَی دیدار اویَند دیده اَزغَم خون فشان اَست پَس چرا حیدر نَیامَد کودَکی دامان مادَر را گرفته اَشک ریزان اَشکَش ا‌زدیده رَوان اَست پَس چراحیدَرنیامَد نَخل هادَر سوز وآهَند. جملگی دیده براهَند خونجگَر پیروجَوان است. پَس چراحیدَرنَیامَد خسروی فَر