🌷 یا امیرالمومنین (ع) ... 🍃 دارم به لبم شعرِ پر از شور نجف را آیینه شدم گنبد پر نور نجف را میخانه‌ی ما مَرد طلب می‌کند و مست بر ما برسانند اگر انگور نجف را دیوار به دیوار ، سرم رقص جنون کرد تا کوک کنم نغمه‌ی تنبور نجف را از خاکِ نجف با مِیِ ناب و قلم عشق پیکر بتراشید ، که مخمور نجف را ... ... باید فقط از طینت مولاش ، بسازند راضی بکنید این گِل مغرور نجف را از بسکه گُل ذکر علی جاذبه دارد ... حس کرد لبم وِز وِز زنبور نجف را پیراهن من چاک شده ؛ فاش ببینید در سینه‌ام آیینه‌ی ممهور نجف را ای کاش که بیرون نکنند از در لطفش این بی سر و پا وصله‌ی ناجور نجف را ای کاش سلیمانِ نجف زود بیاید تا لشکر او لِه نکند مور نجف را در حسرت و آواره‌ی ایوان طلایم نشنید کسی ناله‌ی مهجور نجف را