‍ ‍ 🔆 ، علائــم حتمی ظهور             🔰بخـش اول🔰 🌀صدایی از آسمان که گاه از آن به «صیحه» تعبیر می‌شود، یکی دیگر از نشانه‌های مهم ظهور امام مهدی  شمرده می‌شود. بنا بر برخی احادیث، این علامت نیز  است. موضوع ندای آسمانی، به منابع شیعه اختصاص ندارد؛ بلکه در احادیث اهل سنت هم فراوان آمده است[۱]. 🌀ندا، بلند شدن صدا و ظاهر شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق می‌‏شود[۲]. این‏جا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی‏ همه مردم، آن را از آسمان می‌‏شنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانه‌‏هاازطریق شیعه و سنی رسیده فراوان، بلکه‏ متواتر است[۳].  امام باقر فرمود: " نداکننده‏‌ای از آسمان، نامقائم را ندا می‏‌کند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را می‌‏شنود. از وحشت این صدا، خوابیده‌‏ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌‏ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند! زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است"[۴][۵]. 🌀از مجموع روایات در این ‏باره می‏‌توان چند نکته را استفاده کرد[۶]: 👈ندای آسمانی، از نشانه‌‏های حتمی ظهور شمرده شده است و شیخ طوسی، نعمانی،شیخ مفید، شیخ صدوق، و ... به حتمی بودن آن اشاره کرده‌‏اند[۷][۸]. 👈این صدا، از آسمان شنیده می‌‏شود؛ به گونه‏‌ای که همه مردم کره زمین- در شرق و غرب- آن را می‌‏شنوند و به خود می‌‏آیند. از برخی روایات استفاده می‏‌شود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید[۹][۱۰]. 👈محتوای این پیام آسمانی، دعوت به حق و حمایت از حضرت مهدی‏ و بیعت با آن حضرت است[۱۱][۱۲]. 👈هم‏زمان با شنیده شدن این صدا از آسمان یا کمی پس از آن، روی زمین نیز صدایی شنیده می‏‌شود. ندا دهنده آن، است که مردم را به گمراهی فرا می‌‏خواند و می‌‏کوشد با ایجاد تردید در مردم، آنان را از حمایت مهدی و اجابت دعوت آسمانی، بازدارد[۱۳]. 👈 ، مردم را به حق فرا می‌‏خواند و شیطان و نیروهای شیطانی و پیروان سفیانی به باطل[۱۴]. 🌀از ظاهر روایات، با توجه به ویژگی‌‏هایی که برای آن بیان شده است، فهمیده می‏شود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. خداوند سبحانه و تعالی، برای آن‏که شروع این انقلاب جهانی را اعلان کند و به همگان برساند که‏ انقلابی بزرگ در حال شکل‌‏گیری است و حق بودن حضرت مهدی را بنمایاند و به یاران و دوستان و علاقه‏‌مندان به چنین رستاخیزی خبر بدهد، صیحه آسمانی را معجزه آسا به گوش همگان می‏‌رساند[۱۵]. این نشانه در روایات اهل سنت نیز مورد اشاره قرار گرفته است[۱۶][۱۷]. ادامه دارد... پی نوشت ها: ۱_دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص:۴۴۱. ۲_ راغب، المفردات، ماده ندا ۳_ ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹ ۴_ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳ ۵_سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۶_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۷_ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰ ۸_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۹_شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۸ ۱۰_سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۱_ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴ ۱۲_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۳_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۴_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۵_فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۶_ ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۳۵، فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۵۶۶ و ۵۶۹؛ متقی هندی، کنز العمال، ح ۱۴، ص ۵۸۸، ۱۷_فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ❣ ____⪻🍃🌸🍃⪼____ @saat_akharozaman