ادامۀ دعای ٢٦ صحيفۀ سجاديه ❇️ حضرت برای اطرافیان مؤمن و ولاییِ خود دعا می‌کنند، علاوه بر اینکه به‌عنوان الگو قرار بگیرند، خودِ حضرت با آن‌ها ارتباط خوبی داشته باشند: 🔅 «وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ أَجْزِي بِالْإِحْسَانِ مُسِيئَهُمْ» (مرا چنان کن خدایا! که با بدکاران ایشان به احسان مقابله کنم.) ✨ خدایا! گاهی اوقات اطرافیان ولاییِ من بد عمل کردند؛ اما من عمل نامناسب آن‌ها را نبینم، بلکه ولایت پذيري آن‌ها را لحاظ كنم و به دلیل همان قبول ولایت، به آن‌ها احسان نمايم. چند معنا برای این عبارت وجود دارد: ✨ خدایا! به من توفیق بده در میان اطرافیان مؤمنم به هنگامِ كوتاهى كردن در حق من، مقابلۀ به مثل نداشته باشم؛ یعنی اگر نسبت به من کوتاهی و جسارت داشتند، من نسبت به آن‌ها لطف داشته باشم. آن‌ها مُسیء باشند، من مُحسن باشم. چرا؟ برای اینکه همۀ آن‌ها نعمت ولایت پذيري را دارند. 💢 در نگاهی عمیق‌تر ممکن است همین افراد ولایی، بدکار و کم‌کار باشند؛ اما خدایا! اگر ظلمی هم کردند و اگر کم‌کاری هم داشتند: 🔅 «أُعْرِضُ بِالتَّجَاوُزِ عَنْ ظَالِمِهم؛» (از ظالمان ایشان با گذشت صرف نظر کنم [عبور کنم و ندیده بگیرم].) 🔅 «وَ أَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فِي كَافَّتِهِمْ» (وحسن ظن را در مورد همۀ آن‌ها بکار گیرم) ❇️ در مورد همۀ برادران دينیِ خود خوش‌بین باشم كه اگر هر کاری می‌کنند بر اساس جهل است و در صورت علم و آگاهی، قطعاً كار ناصواب انجام نمی‌دادند. 🔅 «أَتَوَلَّى بِالْبِرِّ عَامَّتَهُمْ» (با بر و نیکی نسبت به همۀ آن‌ها برخورد نمایم.) ✨ خدايا! از من خیرات گسترده‌ای به همه‌ برسد و چشمم را نسبت به بسیاری از عیوب‌ آن‌ها بپوشانم و ندیده بگیرم. 🔅 «وَ أُلِينُ جَانِبِي لَهُمْ تَوَاضُعاً» (به جهت تواضع با آن‌ها نرم باشم.) 🔅 «وَ أَرِقُّ عَلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً» (بر اهل بلا و گرفتاران ایشان مهربانانه دل بسوزانم.) ❇️ اگر گرفتار و مصیبت‌دیده شدند، قساوت قلب نداشته باشم و نگویم حق او بود، بلکه برای آن‌ها رقیق القلب باشم. 🔅 «وَ أُسِرُّ لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً» (ودر غیاب آن‌ها دوستیِ خود را آشکار نمایم) ❇️ در پنهان نسبت به آن‌ها اظهار لطف کنم. پشت سر آن‌ها به همه بگويم چقدر دوست‌شان دارم! 🔅 «وَ أُحِبُّ بَقَاءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً» (از سر خیرخواهی خواهان بقای نعمت برای ایشان باشم.) ❇️ از خدا بخواهم و دوست داشته باشم نعماتشان باقی بماند. . 🔅 «وَ أُوجِبُ لَهُمْ مَا أُوجِبُ لِحَامَّتِي» (وهرچه را برای خویشان خود لازم می‌دانم برای آن‌ها نیز لازم بدانم.) 🔅 «وَ اَرْعَی لَهُمْ مَا اَرْعَی لِخَاصَّتِي» (و آنچه برای خاصان خویش منظور داشته و رعایت می‌کنم در بارۀ آن‌ها نیز رعایت نمایم.) ✨خدایا! مرا برای افراد ولایتی به گونه‌ای قرار بده که هرچه برای دوستان صمیمی‌ خود لازم می‌دانم، برای آن‌ها هم لازم بدانم. هرچه برای خواص خود رعایت می‌کنم، برای آن‌ها هم رعایت کنم. در واقع دایرۀ خدمات‌رسانی من گسترده باشد! خدماتی که من به نزدیکان خود می‌رسانم، به همسایگان و افرادی که امام شناس‌اند هم برسانم. گویا همه را یکسان می‌نگریم. 🍀 سپس می‌گوییم: آن‌ها هم نسبت به من همین‌ طور باشند. 🔅 «وَارْزُقْنٍی مِثْلَ ذَلِکَ مِنْهُم» (و مرا نیز از سوی ایشان رفتاری همانند رفتار من روزی کن.) 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane