✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ سوال: دختری سیزده ماهه دارم. به شدت به من وابسته است و نمی گذارد از کنارش بلند شوم. همیشه با او بازی می کنم. وقتی می خواهم به کارهای خانه برسم وسایلی که دوست دارد بازی کند را در اختیارش می گذارم؛ ولی مدت خیلی کوتاهی با آن ها سرگرم می شود و بعد از آن بهانه می گیرد. به کارهای خانه نمی رسم. خودم را کنترل می کنم؛ ولی آن قدر به من می چسبد که عصبی می شوم. با پدرش هم بازی می کند. وقتی که همسرم خانه است مدت کوتاهی برای کارهای خانه وقت دارم. در رابطه با مادربزرگش هم همین حالت را دارد؛ چون دور از خانواده هستم و همسرم تک فرزند است. دخترم پر تحرک و پر انرژي است.نمی دانم باید چه کار کنم؟ پاسخ: ⭕️دقت کنید که بسیاری از اوقات ما فرافکنی می کنیم. ما به بچه وابسته ایم و او را به خودمان وابسته کرده ایم؛ سپس می گوییم او به ما وابسته است. ❗️طبیعی است که بچه سیزده ماهه می خواهد شما در میدان دید او باشید. او را بغل نکنید. شیر بدهید ؛ ولی بیشتر اوقات بیهوده او را بغل نکنید. 👵اصطلاحی که مادربزرگ ها استفاده می کردند و می گفتند: «بچه را زیاد بغل نکنید ، بغلی می شود.» یعنی چه؟ 🤱 یعنی عادت می کند که آرامش را فقط در آغوش شما یا هرکسی که آغوشش ایمن است، پیدا کند. ✴️ درباره فرزندانی که ما فکر می کنیم به ما وابسته اند، باید حواسمان باشد که در حقیقت، ما آنها را به خودمان وابسته می کنیم. ✳️شما باید یاد بگیرید که چگونه از آشپزخانه، فرزندتان را در موقعیتی قرار بدهید که شما را ببیند و خیلی وقت ها به جای اینکه فقط کنارش باشید و گرمای بدن شما یا آغوشتان را حس کند، از طریق صدا با شما ارتباط بگیرد و این نوع ارتباط عاطفی بتواند به او کمک کند که مادر هست! و او را دوست دارد! 🔘حتی گاهی اوقات در حالی که غذا درست می کنید، برای فرزندتان آواز بخوانید. خیلی وقت ها که کاری ندارید با فاصله از فرزندتان بنشینید؛ ولی مهم این است در میدان دید بچه باشید؛ یعنی بچه شما را ببیند. صداي شما را بشنود؛ ولی لزوماً در آغوش شما نباشد. https://eitaa.com/sabkezendegikareemane 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿