نمی‌دونم دقت کردید یا نه غالبِ موفقیت‌های آدما از دل یه سختی، چالش یا محرومیت بزرگ بیرون میاد. یا خیلی از داشتنای عجیب و غریب از دل یه نداشتن گنده و محض. اون نداشتنه، اون مشکله یا سختیه یه چیزیه شبیه چلّه کمون که تیر رو میکشه عقب تا با سرعت پرت بشه. اصلا اگه چله نره عقب تیری پرتاب نمیشه و در عمل اتفاقی نمی‌افته. خیی وقتا جواب اون سوال «چرا فلان کارو نکردم یا نمی‌تونم اونقد با جون و دل انجامش بدم؟» اینه که چون به اندازه کافی به خودش یا نتیجه‌ش نیاز نداشتی. ممکنه خیلیامون نه تنها پولدار نباشیم بلکه توی خرج یومیه‌مون هم مونده باشیم ولی اونقد که باید جون نمی‌کنیم برای پول بیشتر یا هی راه‌های مختلف رو امتحان نمی‌کنیم چون اونقدری داریم که باهاش بگذرونیم. چون لنگ نموندیم، گشنه نموندیم. اونی که گشنگی و نداری محض رو تا تهش مزه کرده، وقتی نوبتش برسه دیگه یجوری کار می‌کنه که دیگه هیچوقت دوباره تجربه‌ش نکنه خلاصه اگه هنوز نتونستی یه کاری رو بکنی بدون هنوز چله کمونت به اندازه کافی کشیده نشده، هنوز به اندازه کافی نخواستیش https://eitaa.com/sabkezendegikareemane