⏰یک دقیقه با نهج البلاغه بسم الله الرحمن الرحیم 🔹حکمت ۲۳۲🔹 حضرت علی علیه السلام در مورد ره آورد انفاق فرمودند: كسى كه با دست كوتاه ببخشد با دست بلند به او بخشيده مى شود. سیدرضی می گوید: معنى سخن اين است كه آنچه انسان از اموال خود در راه خير و نيكى انفاق مى كند هر چند كم باشد خداوند جزا و پاداش اورا بسيار ميدهد و منظور از «دو دست » در اينجا دو نعمت است كه امام عليه السلام فرق گذاشته است بین نعمت از ناحيه انسان با نعمت پروردگار را با كوتاهى و بلندی. نعمت و بخشش از ناحيه بنده را كوتاه و آنكه از ناحيه خداوند را بلند قرارداده است زیرا نعمت خدا هميشگى و چند برابر نعمت مخلوق است زیرا كه نعمت خداوند اصل و اساس تمام نعمت‌ها است بنابراين تمام نعمت‌ها به نعمت‌هاى خدا باز مى گردد و از آن سر چشمه مى گيرد. 🌺صلوات🌺