نمیشه در طول روز
ما خودمونو وِل بدیم،
از این حرفای
خوشگلخوشگلم بگیم
و تَهِ دلِ کوفتیِ مردهشور برده
همه چی بیاد و بره،
بعد هم بگیم چرا ما
قُرب الهیمون ضعیفه؟
چرا حواسمون پرته؟
ما مرگآگاهی رو از دست دادیم؛
اینکه باورمون بشه هر لحظه
ممکنه مرگ برسه...
من گاهی به بچهها میگم:
همتون عروس میشین!!
پسرا شما هم عروس میشین!!
یه لباس عروس -کفن خوشگل-
تنت میکنن
دختر خانم دیگه تافم نمیخواد بزنی
موهات تو سردخونه مجعّد میشه!
مرگ آگاهی یادمون میره
حواس پرتی زیاد میشه
و وقتی زیاد میشه
دیگه میشه:
«پولِ من»
«ماشینِ من»
میگه:
من پول از زیر پای فیل درآوردم،
«حالا کمک به سیستانیها کنم؟!»
«کمک به سیل زدهها کنم؟!»
من پول از زیر پای فیل درآوردم،
«حالا وایسم پای کار خیریه؟»
«وایسم پای جهادی؟»
من پول از زیر پای فیل درآوردم،
«حالا بدم به این نیازمنده؟!»
یعنی رزقتو بردار، مالِتو بده،
تبدیل میشه به «مالِ منه»
میگه این مال منه...
نمیگه هوالاول والاخر
و الظاهر و الباطن#حاج_حسین_یکتا@sabzsorkh