⭕️ تضعیف خویشتنداری افزایش ولنگاری
🔹 خویشتنداری و داشتن تسلط کافی بر خود و نیازهای خویش، یکی از نشانههای سلامت روان و از پایههای رشد است.
🔹 زمانی که ما قدرت مدیریت خویشتن را به اندازه کافی داشته باشیم،به کسی ستم نمیکنیم،پای خودراازچارچوبهای صحیح بیروننمیگذاریم،رفتارهای سنجیده بروزمیدهیم،مراقب افکار خودمان هستیم وزندگی زیبایی راپایهریزی میکنیم.
🔹 حال اگر براثر تلقین شبکههای فضای مجازی،به خشونت، رفتارهای زننده، بیحجابی،بیحیایی،بیعفتی، ولنگاری و دینستیزی عادت کنیم وآن رامسألهای معمولی وهمهگیربدانیم،بهتدریج توان خودکنترلی ماافت میکندوبدون آنکه خودمان متوجه باشیم، درتغییری تدریجی و خاموش، رفتارهایی را پیش میگیریم که از طرف دستاندرکاران این دنیای فناوری هدایت شده است و حرفهایی به زبان میآوریم که تکرار حرفهای آنهاست.
🔹 درمدیریت غریزه جنسی هم با تلاطمهایی روبهرو میشویم و بدتر آنکه سلامت روان خود را بهخطر میاندازیم ودچارپراکندگی روانی ونوعی ازخودبیگانگی وبیهویتی میشویم.
🔹 اینستاگرام،رسانهای است دیداری و شنیداری و برای دریافت پیامهایش نیازی به خواندن و نوشتن نیست و میتواند نقش یک آموزشگاه مؤثر را ایفا کند.
🔹 در جامعه جوانی مثل ایران، انتخاب نوع پوشش، سبک آرایش و برقراری دوستیهای بیحد و مرز دو جنس و روابط فرازناشویی، بیتأثیر از این شبکهها نیست و وقتی زمینه آزاداندیشی و بیبند و باری در این شبکهها مهیا باشد، بحران به وجود میآید و تعارض در فرهنگ اتفاق میافتد و الگوگیریهای غلط و ناصحیح بهراحتی امکانپذیر میشود و این ما هستیم که باید پایههای فرهنگیمان را محکم کنیم وگرنه آسیبها به پیکره خانوادهمان وارد میشود و دودش به چشم خودمان و مردم جامعهمان میرود.