° 💠 فرمایشات عالم ربانی حضرت آیت الله یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه 🔘 « تذکراتی در رابطه ی » عبادات و انجام مستحبات ☑️ توجه برادران ایمانی خود را به چند « نکته‌ی مهم » جلب می‌نمایم: ⬅️ ۱ ) - اعمال و عبادات مستحبی که انسان انجام می‌دهد ضمن آنکه باید با خصوصیات روحی و حال معنوی او مناسب باشد لازم است حتی المقدور با شوق و نشاط نیز همراه باشد لذا اگر انجام برخی اعمال مستحب موجب ملال و تنفر نفس کسی گردید باید از آن پرهیز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد همچنان که اگر کسی بخواهد به اعمال و عبادات خود بیفزاید باید به تدریج و به گونه‌ای عمل نماید که رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد ⬅️ ۲ ) - چنانچه در اثر انجام این گونه اعمال آثار غیر عادی یا حال خاصی به انسان دست دهد باید وضعیت خود را جهت معلوم شدن صحت و سقم و چگونگی آن به استادی خبیر عرضه کند ⬅️ ۳ ) - به طور کلی هر عبادتی که مستند به روایات بوده و از جانب پیشوایان معصوم علیهم السلام به ما رسیده باشد عمل به آن بلا مانع است به خصوص اگر به طور عام دستور داده باشند مثل اینکه فرموده باشند: «هر کس» این عمل را انجام دهد فلان پاداش نصیب او خواهد شد همچنان‌که عمل یا دستوری که مستند به روایات نباشد نه تنها انجامش قرب آور نیست بلکه گاه موجب دوری یا برخی مفاسد دیگر نیز می‌شود. ⬅️ ۴ ) - بسیاری از دعاها و اذکار برای عموم مؤمنین قابل عمل است اما برخی مخصوص شخص یا افراد خاصی می‌باشد که معمولا دیگران با انجام آن به نتیجه‌ی مورد نظر نمی‌رسند لذا اگر کسی با اذن استادی خبیر یا شخص صاحب نفسی انجام دهد علاوه بر یافتن اثر و نتیجه از تبعات منفی احتمالی آن نیز مصون خواهد بود ⬅️ ۵ ) - بی‌شک وعده‌های خداوند هیچگاه خلاف ندارد پس علت اینکه گاهی انسان از عمل خود نتیجه نمی‌گیرد بیشتر مربوط به نقصان ایمان و باور خود اوست لذا کسی که دعاهای وارده را می‌خواند و به دستورات عبادی عمل می‌کند پیش از هر چیز باید به گفته‌های پیامبر اکرم و ائمه‌ی اطهار علیهم السلام «ایمان» داشته باشد مهم این است که فرموده‌های آنها را «باور» داشته باشیم لذا اگر کسی عملی را با « تردید » انجام دهد و بگوید: «فعلا این دعا را می‌خوانم تا ببینم چه می‌شود» نه تنها فایده‌ای نبرده بلکه خودش را خسته می‌کند و البته اگر متوجه شود که باور ندارد پیش از هر چیز باید بررسی کند که چرا باور ندارد و علت آن را برطرف سازد ⬅️ ۶ ) - سزاوار است انسان هر سنت و دستوری را در تمام عمر خود حداقل یک بار بجا آورد ⬅️ ۷ ) - همچنین خوب است انسان برای انجام هر عمل مستحب ساعتی را مشخص کند تا به انجام آن عمل در روزهای دیگر بهتر موفق گردد ⬅️ ۸ ) - دستورات ماثوری که تعداد یا مدت زمان خاصی ندارد حداقل باید یک سال بر آن مداومت شود ⬅️ ۹ ) - انسان هنگام توجه به خدای متعال نباید در ذهن خود چیزی را تصور کند یا برای خودش چیزی را درست کرده و به آن توجه نماید در این مقام راه‌های گوناگونی از سوی عرفا ارائه شده است ولی بهترین راه برای «توجه» همان طریقی است که حضرات معصومین علیهم السلام ارائه فرموده‌اند چنانکه امام صادق علیه السلام ضمن حدیثی می‌فرمایند: پس از گفتن تکبیرة الاحرام می‌گویی: وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ عالِمِ الْغَیبِ وَالشَّهادَةِ حَنيفًا مُسْلِماً وَ مٰا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ... از این طریق بدون اینکه انسان تصور کند که او جل جلاله چیست یا چگونه است توجه می‌کند به «کسی که آسمان‌ها و زمین را خلق فرموده است» و این همان معنایی است که قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم علیه السلام نقل نموده و گفتن آن هنگام نماز مستحب می‌باشد 📓« انیس الصادقین _ چند تذکر مهم » #فرمایشات_متنی ۷۶ 💠 فهرست فرمایشات متنی 💠 @sadeghin_ir