امویان برای اینکه مردم سرگرم لهو و لعـب باشند و کاری به سیاست ورزی‌های غلط آنها نداشته باشند بساط غنا و موسیقی را در جامعه بسط دادند.زنی بود به نام عایشه بنت طلحه که سلبریتی آن زمان بود و استاد موسیقی و آوازخوانی زنان و دختران مدینه.در مدینه مجالس رقص و آواز مختلط تشکیل می‌شد بدون آن که در میان زنان و مردان پرده‌ای باشد.حتی کار به جایی رسیده بود که وقتی یکی از مشهورترین زنان آوازه خوان آن عصر به نام «جمیله» سفری به مکه کرد ، در طول مسیر ، آن چنان از وی استقبال شد که در مورد هیچ مفتی وفقیه ومحدث ومفسر و قاضی و زاهدی سابقه نداشت. چنین جامعه‌ای بود که وقتى لشكر عمر سعد در برابر امام حسین علیه السلام قرار گرفت، ککش هم نگرید. جامعه می‌رقصید در حالی که امامش را به گودال می‌بردند.