هدایت شده از حُفره
آقای م.پ سلام! گفتید حرف زدن سخت است! بعد از دیدن عکس همسر مرحومتان. وسط اجلاس بین‌المللی خانواده که آدم‌های زیادی از کشورهای مختلف منتظر حرف‌هایتان بودند. روحش شاد و یادش گرامی. حتما برایتان داغ سختی بوده! و چه کسی بهتر از شما داغ را می‌فهمد؟ داغِ مملکتی را که مردهایی داشتند که پیکر برادرشان را وسط دشمن رها می‌کردند چون جنگ است! عکسِ بچه‌ی تازه متولد شده‌شان را نگاه نمی‌کردند که دلبسته نشوند و پای‌شان نلرزد چون جنگ است! زن‌هایی که یک قطره اشک در مراسم تشییع پدرها و برادرها و همسرهایشان نریختند که دشمن شاد نشوند. چون جنگ است! زن‌هایی که بغض و عکس شهیدشان را جلوی رهبرشان قایم می‌کنند. چادرشان را محکم می‌گیرند که مبادا امام‌شان غصه بخورد. چون جنگ است! بله سخت است! دنیا پُر از لحظه‌های سخت است! مثل بغل گرفتن نوزاد تکه‌تکه شده‌ات! مثل دیدن خانواده‌ات زیر آوارهای جنگ. مثل گرسنگی و قحطی و شکسته شدن استخوان‌هایت زیر چکمه‌های دشمن! گاهی حرف زدن واقعا سخت است! اما از آن سخت‌تر دیدن بغض و اشک‌های شماست وسط چنین جنگی! به نظرم حالا، دقیقا حالا وقت حرف زدن و جنگیدن است! ! @hofreee