🔰تمدن یعنی ظهور و بروز یک اندیشه در عرصه‌ی واقع / در هر نظام حکمرانی، حکمرانان محدودند؛ اما حکمرانی محدودیت ندارد و نخبگان و آحاد جامعه باید احساس مسئولیت کنند و با رصد عالمانه و اقدام به‌موقع در حدّ وسع خود در حکمرانی ایفای نقش کنند
🔺بخش اول
🔹دکتر سعید جلیلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام صبح روز دوشنبه 5 دی ماه 1401 در نشست بنیاد نخبگان استان اصفهان شرکت کرد. در این نشست رئیس و برخی اساتید مسئول کارگروه‌های این بنیاد سخنان خود را ارائه کردند که اهم مطالب مطرح شده از سوی اساتید به شرح ذیل است:
🔸یکی از مختصات توسعه‌ی حکمرانی در کشور این است که حاکمیت بتواند به نحوی ریل‌گذاری کند که توسعه در کشور محقق شود. این توسعه دارای شئون مختلفی است. شئون صنعت، محیط زیست، اجتماع، فرهنگ و امثال آن. که توسعه در هر یک از این شئون مختصات و ویژگی‌های خاص خودش را دارد و بعضاً اینها با هم در تعارض است. فرض بفرمایید وقتی که ما با بحث توسعه در صنعت مواجهیم، مقیاس ما این است که صنایع از نظر کمیت و کیفیت و کارایی و میزان اشتغال‌زایی توسعه پیدا کند. دیگر آنجا خیلی برای ما مطرح نیست که در بحث توسعه صنعت بناست چه بلایی بر سر محیط زیست یا اجتماعات اطراف آن ناحیه توسعه‌ای بیاید. مفاهیمی توسعه پیدا کرده برای جبران این خلأ و پوشش این تضادها که با عنوان مفاهیم توسعه پایدار ازش یاد می‌شود.
🔸ما در کارگروه فرهنگی و اجتماع سعی‌مان بر این بود که ابتدا با یک نگاه بین‌رشته‌ای، همکاران در رشته‌های مختلف جذب شوند. نیازهایی که در سطح استان هست، احصاء شود. یک نقشی و یک اطلسی از مسائل و همینطور بازیگران فعال در حوزه استان اصفهان و فرهنگ جمع‌آوری شود؛ ترتیب نیازها بنابر اولویت مشخص شود؛ در موردش حالا یک خروجی در قالب سیاست‌نامه یا حتی خروجی‌های دیگر مثل حوزه‌ی فناوری هم داشته باشیم. به نظرم باید به سمت مسائل نیازمحور رفت نه اینکه به صورت سلیقه‌ای مسائل را پیگیری کرد. فناوری‌هایی مثل هوش مصنوعی که دارد اتفاق می‌افتد، کم‌کم جامعه را شدت به سمت رسانه‌های دوسویه می‌برد، به این سمت که از جانب رسانه‌ها بر اساس پایشی که از رفتار، اعتقادات و هنجارهای جامعه اتفاق می‌افتد، داده به افراد ارائه می‌شود و افراد با این رسانه‌ها تعامل برقرار می‌کنند.
🔸یکی از سئوالات اساسی که در حوزه حکمرانی با آن مواجه هستیم، چگونگی ورود نخبگان به عرصه حکمرانی است. اساساً به چه شکل می‌شود اثرگذاری این نخبگان را زیاد کرد؟ به چه شکل می‌شود خود این نخبگان در عرصه اجرایی کشور وارد شوند، بدون اینکه دچار آسیب روزمرگی‌های متداول شوند؟ خب روشی که در دنیا هست روش احزاب است. یعنی افراد در قالب احزاب می‌آیند، رشد می‌کنند، آموزش می‌بینند، از مقطع دانشجویی می‌روند بالاتر در حوزه‌های تخصصی و نهایتاً می‌توانند در عرصه‌های حاکمیتی و پارلمان‌ها و دولت‌ها مشغول به‌کار شوند. آیا اساساً این روش، روش درستی است؟ آیا ما هم باید دنبال همین روش باشیم یا اینکه نه روش‌های دیگری را می‌شود در قالب انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی اجرا کرد؟
🔸سه تا موضوع شناسایی نخبگان، حمایت از نخبگان و نخبه‌گماری مورد توجه ما است. دو تا آیین‌نامه جدید هست که امسال در بنیاد علمی نخبگان ابلاغ شدند. یکی آیین‌نامه‌ی هیئت‌های اندیشه‌ورز نخبگانی هست و یکی هم طرحی است تحت عنوان طرح شهید دکتر بهشتی. این هیئت‌های اندیشه‌ورز نخبگانی همین کاری هست که ما اینجا انجام دادیم و الان ۹ تا کارگروه را از خود نخبگان تشکیل دادیم. آیین‌نامه‌ی طرح شهید دکتر بهشتی هم یک سطح بالاتر از این هست که حالا افراد خبره، اساتید دانشگاه، مدیرانی که حالا به نحوی در دوره‌های گذشته ظرفیت‌سازی کردند، اینها تیم‌هایی را برای حل مسائل تشکیل می‌دهند که در استان‌ها بحث این بوده که اینها روی حل مسائل استانی متمرکز شوند.
🔸 در دانشگاه باید از پژوهش‌محوری به کارآفرین‌محوری برویم. این پایان‌نامه‌هایی که فقط بایگانی می‌شود، اینها تمامش ظرفیت اجرایی دارد، چرا دانشگاه ما بعد از چهل سال سابقه، هنوز یک فرایند سنتی اجرا کند که داشته‌های علمی را نتواند تبدیل کند؟ ما آسیب را می‌شناسیم، آسیب‌شناسی هم می‌کنیم، اما بایگانی می‌شود.
✅ پایگاه اطلاع‌رسانی دکتر سعید جلیلی
@saeedjalily