پ.ن امروز یک خانمی گلایه کرد به آقا و گفت: برخی پسران تنها در بحث مهریه دم از ارزش‌های انقلابی می‌زنند اما در خرید جهیزیه ایرانی یا انتخاب همسر با وسواس‌های غیرمنطقی مانند قد، وزن و رنگ پوست، دچار تناقض می‌شوند. این نگاه سطحی نیاز به اصلاح دارد. احتمالا اگر مراسم مردونه بود پسرها مواردی علیه دخترها ذکر میکردن. اشتباه اینجاست که موضوع رو جنسیتی میکنیم ، تو موضوع ازدواج هر دو سختی های خاص خودشونو دارن. اما بطور کلی نه پسر مقصره نه دختر، چرا چون عرف جامعه تاثیرشو رو زندگی هامون گذاشته.چون ما روی ریلی حرکت میکنیم که جامعه باهاش همراهه. نود میلیون نفریم ، ۱۲ میلیون مجرد سن ازدواجی داریم!!! آمپر سطح توقع جامعه در بالاترین حد خودشه ، معلومه وضع میشه این... وضعیت مسکن رو ببینید. خدا لعنت کنه پایه گذاران این ریل و این نتیجه این دستپخت اون گورب گوری خدا نیامرزه. بگذریم ازدواج و محال کردند هزینه ازدواج و بردن بالا هزینه حرامو مجانی کردند. جامعه رو سوق دادن به تنوع طلبی البته این سوق دادن عمدتا توسط تهاجم فرهنگی دشمن صورت گرفته. فضا یک فضای رقابت گونه س که عرصه ش عرصه ی نمایشه شما الان قطعه شهدا هم میری نامزدهای ندید پدیدی و میبینی که نیتشون از گلزار شهدا اومدن کیلیپ پر کردن و تو چشم مردم فرو کردنه. همه چی ما بسته به این نمایشی که برای مردم اجرا میکنیم، این نمایش جز اینکه زندگی رو سخت کنه برای بقیه آورده دیگه ای نداره، نمونه ش همین میشه که این خانم میاد میگه : پسرا معیارشون شده قد و وزن و .... یه بنده خدایی رفت خواستگاری گفتیم اینو چرا نپسندیدی؟ گفت دستاش کشیده نبود ناخن هاش براق نبود قدش بلند نبود ، چشماش عسلی نبود با اوصافی که این گفت : من تو ذهنم تصویر سازی کردم ، نتیجه نهایی نقاشی مینیاتور بود. گفتم بنظرت همچین چیزی هست؟ حالا این بنده خدا خودش مالی هم نبود چیزی هم نداشت اما سقف توقعش بسیار مرتفع بود ، چرا چون هزار مدل دختر دیده دیگه به کم قانع نمیتونه بشه. تو دخترا هم همینه وقتی ببینه شوهر بقیه نامزد و دوست پسر بقیه موقعیت اجتماعی خوبی دارند دیگه به کمتر از اونا راضی نمیشه. بحث مفصله برای اینکه بیشتر از این سرتون رو درد نیارم ، به همین اکتفا میکنم.