این عکسو دیدم دلم خیلی سوخت سربازهایی که بخاطر سقوط اتوبوس توی‌ دره از بین ما رفتن. حتما عزیز‌دل خانواده‌هاشون بودن؛ چشم‌ به راهی داشتن آرزوهایی داشتن و چقدر بی‌سروصدا و غم‌انگیز که اونایی که مدعی دغدغه‌ داشتن برای جوان ایرانی‌ان به معنای واقعی کلمه، لال موندند! نه تنها این سربازها که طی حادثه‌ای روحشون رو دست ملائک سپردن، بلکه درطول سال، خیلی از جوون‌هامون تو لباس سربازی برای امنیت ما پرپر میشن و مظلومند و هیچ حرفی ازشون به میون نمیاد... این کلاه‌های رو زمین هرکدوم حداقل ۱۸سال دلشوره‌ها و ثمره‌ی عمر یه مادره، قدکشیدن و کمک‌حال بودن و عصای دست شدن برای یه پدره، ذوق و دلتنگی یه خواهره وقتی برادرشو تو لباس مقدس سربازی میبینه و قربون صدقه‌اش میره و قراره یه مدت از برادرش دورباشه، این کلاه‌های روی زمین هرکدومشون یه داغ سنگین روی قلب یه خونوادست... داغ جوون انقدر سخته که اباعبدلله بالای سر علی اکبرش بلندبلندگریه کرده. فقط برام سواله اینا جوونای این مملکت نبودن که براشون هشتگ بزنید؟! شما که حتی عزاداری‌هاتونم گزینشیه... 🆔@hamiidsadegh 🔰مدرسه علمیه امام حسین "علیه السلام" #شهرستان‌بابل https://eitaa.com/safirn_gatab 🇮🇷