من توست! اي قتيل! بعد از تو خوبي سرخ است و گريه سوگ خنجر؛ و غمت توشه سفر به ناکجا آباد و رد خونت راهي است که راست به خدا مي رود. تو از قبيله خوني و ما ازتبار خون؛ خون تو در شن فرو شد و از سنگ جوشيد... اي باغ بينش؛ ستم ، دشمني زيبا تر از تو نداشت و مظلوم، ياوري آشناتر از تو! تو کلاس فشرده تاريخي ! کربلاي تو مصاف نيست منظومه بزرگ هستي است. طواف است. پايان سخن پايان من است ؛ تو؛ انتها نداري...