سال ۹۰ محله تهرانپارس/ آخر شب باز هم چند نفر سر یک نفر ریختند و بخاطر تذکرش مبنی بر عدم مزاحمت برای دختر جوان شاهرگش را زدند... آن شب بیست و شش بیمارستان او را قبول نکرد و به خواست خدا آن جوان زنده ماند تا نشانه‌ی روشنی باشد برای کسانی که نمی‌دانند فقط نباید سر به سجده گذاشت و روزه گرفت باید مقابل ظلم و منکر هم زنده بود و نشانه زنده بودن موثر بودن است...او دو سال بعد؛ از معبر همین حنجر خونین و نای سوخته و مجروح؛ پر باز کرد و پرواز... علی خلیلی هم شهید امربه معروف بود... شهید دفاع از حریم ایمان‌ در کوچه پس کوچه های شهر... حتما که نباید جنگ نظامی باشد... چند نفر از ما با ایمان و اخلاص و بخاطر خون این جوان های پرپرشده امربه معروف می کنیم؟؟؟ فریضه‌ای که اگر ترک شود اشرار را مسلّطمان میکند... 👇🌱 @saharshahriary