یه وقت هایی لازمه به نیتی که پشت رفتارها و کلماتمون پنهان شده خیلی دقت کنیم. خیلی حواسمون بهش باشه، چون غالبا ضعف یا نابودی اعمال ما در نتیجه نیت های درب و داغون مون هست... خیلی اوقات یک کار خوب یک اقدام مثبت یک تصمیم عالی یک فعالیت ارزشمند با نیت غلط بی‌اثر و بی‌برکت میشه... مثلا گاهی من رفتار و گفتار خوبی دارم، نه چون ، یا کار درستيه؛ گاهی تواضع به خرج میدم و مودب حرف میزنم... حتی گاهی سکوت خاص و شیک میکنم یا حتی فاز توانمندی و کاربلد بودن میگیرم!!! نه برای اینکه این رفتار فضیلته... اتفاقا... برای اینکه توی دل رفيق و دوست و آشنا و مخاطب خاص! جا باز کنم. غالبا این خوبی، ماندگاری نداره و از همه مهم تر اینکه اصلا فضیلت محسوب نمیشه برای مؤمن... مؤمن عمل صالح و اخلاق حسنه رو برای رضایت خدا انجام میده... نه برای اینکه وجهه و جایگاه بین مردم دست و پا کنه... آخه خیلی سخته رعایتش... بله قبول دارم! خب حالا از کجا متوجه بشیم که داریم با این مدل خوبی ها، نورانیت کسب میکنیم یا فقط کارهایی بظاهر مقدس و خوب انجام میدیم که پوشالی هست؟؟؟ اینجا فقط رجوع به قلب مون کارسازه... ببینیم نیت ما چه بوده از خوبی به دیگران یا از رعایت بعضی اخلاق و رفتارها و گفتار و پوشش متفاوت؟؟؟ نمایش به این و آن؟؟؟ یا ملکه شدن در قلب مان؟؟؟؟ ... فتأمل... لطفا ارسال با لینک🙏🙏🙏 👇🌱 @saharshahriary