تاحالا هیچوقت به جای خالیِ آدما فکر کردی؟! دقت کردی وقتی کسی میره آدم چقدر احساس غربت بهش دست میده؟! شهر همون شهره خیابون همون خیابونه آدما همون آدمان همون آدما منهای یکی.... یکی که از وقتی رفته تموم شهرو غبار گرفته انگار!! تو خیابون که میری حس میکنی آدما رو نمیشناسی حتی اونایی رو که خیلی ساله میشناسی.... یه جور همه چیز عوض میشه انگار اون جایی نرفته، این تویی که رفتی یه جای دیگه!! یعنی همونی که نیست دست تو رو گرفته و برده به یک حال و هوای جدید. انگار همه چیز یه جورِ دیگه است انگار خودتم،خودتو گذاشتی و رفتی... اصلا بعد از رفتنِ بعضی آدما، آدم یه جور عجیب غریبی میشه!! غریب میشه... مثلا یکدفعه به خودت میای میبینی وسط بدو بدو و شلوغی اطرافت همه جا ساکته، غذا طعم نداره و گل ها عطر... کم کم میبینی جای لبخند خیلی وقته کنج لبت خالیه!! و در تو کسی هست، که تا صدای اون یک نفر رو می‌شنوه یا عکسش رو میبینه، داخل قلبت شیون می‌کنه... خوب که دقت میکنی میبینی زندگی ظاهراً در جریانه, اما خیلی چیزا دیگه سر جاش نیست!! بعد از طوفان نبودنش نمی‌خوای آدم قبل باشی، نمیتونی فراموش کنی نمیتونی تاجر باشی کاسب باشی عابر باشی نمیتونی بی خیال باشی... میخوای تا هستی دنبالش بگردی... دنبال ردپاهاش... می‌دونی چرا؟ چون جای خالی بعضی آدم ها تا ابد پر نمیشه... فقط زخم میشه💔😔 #سحر_شهریاری #وعده_صادق #ایران ارسال با لینک 🙏 #هوالشهـــــــیداینجـــاست 👇🌱 http://eitaa.com/joinchat/2498166786C7d2f4c5d56