اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطآء وَ انْقَطَعَ الرَّجآءُ وَ ضاقَتِ الاَْرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَیْکَ الْمُشْتَکى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَ الرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد اُولِى الاَْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِىُّ یا عَلِىُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانى فَاِنَّکُما کافِیانِ وَ انْصُرانى فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِب الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنى اَدْرِکْنى اَدْرِکْنى السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرینَ اَلَّلھُـمَّ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِّڪَ الْـفَـرَج  تمثیلات زیبا و تامل برانگیز اقای قرائتی چرا بعضى دانشمندان به خدا ایمان نمی آورند؟ نجّارى كه دائماً نردبان می سازد از هیچ كدام بالا نمی رود،  زیرا قصد بالا رفتن ندارد. سوزن كه براى همه لباس می دوزد، خودش لباسى ندارد. آئینه فروش دائماً در میان آئینه هاى مغازه خود می چرخد،  ولى ممكن است حتى یقه خود را صاف نكند،  ولى عابرین با نگاه به یكى از آینه ها، سر و صورت خودرا مرتّب می كنند. خداپرستی مربوط به اراده انسان است نه علم انسان . چرا بعضى با دیدن معجزات و كمالات انبیا، باز هم ایمان نمى آورند؟ شخصى سوار بر اسب به نهرى رسید كه آب كمى داشت و اسب می توانست به راحتى از آب عبور كند لكن اسب ایستاد. صاحب اسب هرچه افسار حیوان را كشید، اسب جلو نرفت، به پشت او كوبید باز هم اسب نرفت. مرد حكیمى كه این صحنه را مشاهده می كردبه او گفت: آب را گل آلود كن، اسب از نهر رد می شود. او آب را گل كرد، اسب حركت كرد و از نهر گذشت. صاحب اسب، حكمت این كار را پرسید، مرد حكیم گفت: آب كه تمیز است، اسب خود را در آب مىبیند و حاضر نمی شود پا روى خود بگذارد، لذا حركت نمی كند. انسانهایى هم كه خود را ببینند(مقام خود، منافع خود، قبیله خود، حزب خود و...) حاضر نمی شوندپا روى آن بگذارند، لذا حركت و تكاملى ندارند. آیا هر سخن حقّى را باید بیان كرد؟(استادقرائتی) شكر، شیرین است ولى اگر این شكر را به همین صورت در دهان كودكى بریزیم👇 خفّه می شود. نباید بگوییم این شكر است و شیرین و بدن هم به مواد قندى نیاز دارد،بلكه باید ابتدا این شكر را در آب حل كنیم و به تدریج به كودك بدهیم. بسیارى از حقایق را باید با مقدّمه مطرح كرد، زیرا همه مردم آمادگى پذیرش یك باره سخن حقّ را ندارند. مردم به حمّام می روند و دوش آب را روى سر خود باز می كنند ولى اگر آماده نباشند و شما بخواهیدیك لیوان آب سر آنها بریزید، با عكس العمل سختى مواجه می شوید. دلخوش آن مستحب ام که جوابش واجب باشد. 📡 @atre1o1 🇮🇷 🌙