به گزارش خبرگزاری«حوزه»، حضرت آیت الله مظاهری در سلسه مباحث معرفۀ النفس، «روابط انسان با غيرخود» را مورد بررسی قرار داده اند و در آن به مباحثی چون پیامبران سه گانه درون انسان پرداخته اند. * سه پیامبری که خدا در درون انسان قرار داده است رابطۀ انسان گاهی با خودش است، يعنی با درون است. پروردگار عالم در درون انسان سه پيامبر خلق کرده است؛ اين سه پيامبر خيلی مهم اند. اگر انسان گوش و دل به اين سه پيامبر دهد، هم دنيا و هم آخرت را پيدا خواهد کرد و اگر گوش ندهد و دل ندهد، خواه ناخواه گمراه خواهد شد. به قول قرآن از زبان جهنّميان نقل می ‌‌کند که جهنّمی خواهد شد. * نخستین پیامبر درونی؛ فطرت از اين سه پيامبر، يکی فطرت انسان است. يعنی اين انسان حالتی دارد که بعضی از چيزها را می ‌يابد. علاوه بر اينکه خدا را می ‌يابد، خوبي ‌ها و بدي ‌ها را نيز می ‌يابد. به قول بزرگان علم حضوری است و علم حصولی نيست. دانستنی نيست، بلکه يابيدنی است. انسان در بن ‌بست ‌ها خدا را می‌ يابد و جداً خدا را می ‌بيند. قرآن می فرماید: «فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِکُونَ»[1] اگر در بن ‌بست گير کرد و اگر دستش از همه چيز کوتاه شد، خدا را می ‌يابد. لذا با خدا به التماس می ‌افتد. علاوه بر اينکه خدا را می ‌يابد؛ همچنین می ‌يابد که اين خدا مستجمع جميع صفات کمالات است و می ‌يابد که يکتاست و لذا متوسّل به دو خدا نمی ‌شود. می ‌يابد که خدا بی‌ همتاست و مثل ندارد. می‌ يابد که رئوف و رحيم است و قدرت و علم دارد و اين التماس ‌هايش را می ‌شنود. خداوند تبارک و تعالی می فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لاَ تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ»[2] * عقل و وجدان دو پیامبر درونی دیگر دو پيغمبر ديگری هم وجود دارد که يکی عقل و يکی وجدان اخلاقی است. همین که مقداری شعور داشته باشد، می ‌فهمد که دروغ بد است حال، موحد باشد يا نباشد. يا می ‌فهمد که عدالت خوب است. لذا دزدها هم وقتی تقسيم اموال می ‌کنند، می ‌گويند عدالت مراعات شود. درک می ‌کند که اذيت کردن به ديگران بد و قبيح است. قُبح بدي ‌ها را درک می ‌کند. خوبي ‌ها را درک می‌ کند. بله تعبّدياتی هست که مربوط به پيامبرهاست که بيان کرده‌ اند و اما به طور کلی در صفات فضائل و صفات رذائل در درون انسان چيزی به نام عقل هست که بين خير و شر و بين خوب و بد تميز می ‌دهد. امر هم می‌ کند و حتی مثلاً اگر کسی دروغ بگويد، همين عقل تنبيه می ‌کند که چرا دروغ گفتی و چرا رفيقت را گول زدي؟ 🌟 @Sahebzaman_dosetdaram