نخستین سکه‌های ایرانی حدود سال 515قبل از میلاد و به دستور داریوش اول، سومین پادشاه هخامنشی ضرب شد. این سکه‌ها که از جنس طلا و نقره بودند و به‌ترتیب به آنها دریک و شِکل (یا سیگلوی) گفته می‌شد، نقش یک کماندار پارسی را به تصویر می‌کشیدند؛ کمانداری که احتمالا خود پادشاه هخامنشی بوده است.