22 ذی الحجّه 1 ـ شهادت میثم تمّار رَحِمَهُ الله در این روز در سال 60 هـ میثم تمّار به دلیل وفاداری به امام حسین علیه السلام به دست ابن زیاد به دار آویخته شد و به شهادت رسید. (1) تاریخ شهادت میثم 19 ذی الحجّه و روز عاشورا نیز نقل شده است. (2) ابو مسلم میثم تمّار بن یحیی التمار عجمی، چون خرما فروش بود ملقب به «تمّار» شد. از یاران و صحابی با وفا و دوستان و شیعیان خاص حضرت امیر المؤمنین علیه السلام بود، صاحب علم منایا و بلایا بود، و دارای علم تفسیر، و ایمانی کامل بود. او زاهد و عابد بود، و شب ها به قیام و روزها را به روزه می گذراند. دارای بیانی فصیح بود و نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله مقامی جلیل داشت. هنگامی که قصد حجّ داشت امّ سلمه به او گفت : خیلی از اوقات در دل شب رسول خدا صلّی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیهما السلام سفارش شما را می فرمود. منزلت میثم در نزد امیر المؤمنین علیه السلام مانند منزلت سلمان در نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله بود. ابن زیاد ملعون این بزرگوار را به شهادت نرساند مگر به خاطر مصاحبت و ولای امیر المؤمنین علیه السلام. آن حضرت نیز علاقه وافری به او داشت، حتّی گاهی اوقات از مسجد جامع خارج می شد و درمغازه میثم می نشست و با او صحبت می کرد و گاهی که حضرت علیه السلام میثم را برای کاری می فرستاد برای میثم خرما می فروخت. (3) میثم از امیر المؤمنین علیه السلام و از امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام علم را فراگرفته بود، تا اینکه آن بزرگوار را گرفتند و به دار زدند با اینکه دست و پای او را قطع کرده بودند امّا فضائل و مناقب امیر المؤمنین علیه