انس با صحیفه سجادیه
#صحیفه_سجادیه #دعا_چهل_شش_14 #دعا_چهل_شش_15 🌺بارگاه الهی، جای ناامیدی نیست قسمت اول 📋 انسان باید با
🌺بارگاه الهی، جای ناامیدی نیست قسمت دوم «وَ لا يَشْقَى بِنَقِمَتِكَ الْمُسْتَغْفِرُونَ»؛ ممکن است به ذهن تو بیاید که این چیز‌ها، برای خوبان و صالحان است و ما که در مورد هر امانت مولا، خیانت کرده‌ایم، سهمی نداریم. آنچه گفته شد، برای اهل طاعت و امانتداران است؛ اما امام می‌فرماید امکان ندارد کسی استغفار داشته باشد و گرفتار بدبختی شود. قرآن در آیه‌ای تکان‌دهنده خطاب به پیامبر می‌فرماید: «وَمَا كَانَ اللهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ؛ تا تو در ميان آنان هستى، خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند». این یک امان است؛ بلافاصله امان بعدی می‌آید: «وَمَا كَانَ اللهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ؛ تا آنان طلب آمرزش مى‌كنند، خدا عذاب‌كننده ايشان نخواهد بود». کسی که اهل استغفار باشد، گرفتار عذاب الهی نمی‌شود. این سخنان، مبالغه و خیال‌پردازی نیست؛ بلکه سخن صادق مصدّق است و او برای ما کشف حقیقت می‌کند. امشب و فردا، وقت برگشتن و استغفار است. حال امام سجاد (علیه السلام) یک قدم بالاتر می‌روند. یک عده غافل هستند و حتی در مقام استغفار هم نیستند. تکلیف این افراد چیست؟ «رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ»؛ مهربانی و رحمت تو این‌قدر وسیع است که حتی برای اهل معصیت هم سفره‌ی رزق تو پهن است و بردباری تو شامل حال کسی که در مقام دشمنی با تو برمی‌آید هم می‌شود؛ تو به او وقت می‌دهی و جان او را نمی‌گیری. شما می‌بینید که متجاهرین به فسق و گناهکاران مشغول زندگی و لذت بردن ظاهری هستند و حتی به حسب ظاهر، مفصل‌تر بهره‌مند می‌شوند و سفره‌های الهی همچنان برای همه گشوده است. «عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ»؛ این احسان و رفتار خوب و رسیدگی‌کننده از طرف تو با گناهکاران، عادت تو است. «وَ سُنَّتُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ»؛ ابقاء اینجا به معنای دوام رزق و لطف است. سنت هم عادت و خصلت مستقر و جدی و بادوام است. معتدین هم کسانی هستند که تمام مرز‌های بندگی را می‌شکنند و به تمام خطوط تجاوز می‌کنند. «حَتَّى لَقَدْ غَرَّتْهُمْ أَنَاتُكَ عَنِ الرُّجُوعِ وَ صَدَّهُمْ إِمْهَالُكَ عَنِ النُّزُوعِ»؛ این‌قدر ملهت دادن و بردباری و مهربانی تو امتداد پیدا می‌کند که آنان دچار غرور می‌شوند و می‌گویند: خدا کجا است؟! تو وقت می‌دهی تا آنان به خودشان بیایند و فرصت توبه و استغفار پیدا کنند؛ اما آنان راه خود را ادامه می‌دهند. انات اینجا به معنای امهال و فرصت دادن است. این امهال باعث شده که آنان دچار نوعی خودفریبی شوند و با سرعت به سمت جهنم بروند. «وَ إِنَّمَا تَأَنَّيْتَ بِهِمْ لِيَفِيئُوا إِلَى أَمْرِكَ وَ أَمْهَلْتَهُمْ ثِقَةً بِدَوَامِ مُلْكِكَ»؛ تو که به آنان مهلت و فرصت دادی، برای آن بود که برگردند؛ تو نمی‌خواستی آنها از دست بروند؛ وگرنه در اولین لحظه و حتی وقتی نیت گناه کرده بودند، مستحق بودند که فوراً به شعله‌ای از شعله‌های جهنم تبدیل شوند. تو که این‌طور مهلت می‌دهی، در مورد ملک و سلطنت خود نگرانی نداری. گر جمله‌ی کائنات کافر گردند بر دامن کبریاش ننشیند گرد حضرت سجاد (علیه السلام) در ادامه می‌فرمایند: «فَمَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ خَتَمْتَ لَهُ بِهَا وَ مَنْ كَانَ مِنْ أَهْلِ الشَّقَاوَةِ خَذَلْتَهُ لَهَا كُلُّهُمْ صَائِرُونَ إِلَى حُكْمِكَ»؛ اگر کسی اهل سعادت باشد، برمی‌گردد و در نقطه‌ی کامیابی و سعادت مستقر می‌شود. چنانچه کسی اهل شقاوت باشد، گرفتار شقاوت ابدی خواهد بود. همه به حکم تو و تحت حکم هستند و پای حساب و کتاب می‌آیند و تمام شئون آنان، رجوع می‌کند و تحت امر تو قرار می‌گیرد. به تعبیر حضرت علی (علیه السلام) در : «وَ لا یُمْکِنُ الْفِرارُ مِنْ حُکُومَتِکَ؛ گریختن از حکومت و فرمانروایی تو ممکن نیست». 🍀 حجه‌الاسلام‌والمسلمین محمد جواد حفظه الله 👁کانال انس با 🆔 @sahife2