يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ ، نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمَانِهِمْ ، يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا ، وَ اغْفِرْ لَنَا ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ . فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِكَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ وَ إِقَامَةِ الدَّلِيلِ در آن روز كه خدا پيغمبر خود را و آنان را كه به او ايمان آورده اند خوار نمى گذارد و در حالى كه نورشان پيش رويشان و از سمت راستشان روان است مىگويند: اى پروردگار ما نورمان را براى ما كامل ساز و ما را بيامرز، زيرا كه تو بر هر چيز توانائى» پس بعد از گشودن در و بپاداشتن راهنما عذر آن كس كه از ورود به آن منزل غفلت ورزد چه خواهد بود؟! «گر گدا كاهل بود تقصير صاحبخانه چيست؟» upon the day when God will not degrade the Prophet and those who have faith along with him, their light running before them and on their right hands, and they say: ’Our Lord, complete for us our light, and forgive us! Surely Thou art powerful over everything.’ What is the excuse of him who remains heedless of entering that house after the opening of the door and the setting up of the pointer؟ در آن روز كان رهبر و رهروان نيابند آسيب خوارى به جان بود پيش رو نور آن مؤمنين بتابيده بر عالمى از يمين بگويند كن نور ما را تمام بيامرز و بنواز ما را مدام كه بر جمله هستى توانا تويى به هر كار دانا و بينا تويى گشودى در و بعد از آن رهنما نهادى كه ره را نمايد به ما پس از آن دگر عذر تقصير چيست كه راهى دگر سوى تدبير نيست صحیفه سجادیه دعای 45 بند 11 @sahife2