دعای قسمت اول در رضا و خشنودي به آنچه داشت هنگامي که به دنياداران و ثروتمندان نگاه مي‏کرد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام في الرضا اذا نظر الي اصحاب الدنيا، از دعاهاي امام (ع) در رضا و خشنودي (به آنچه داشت) هنگامي که به دنياداران (ثروتمندان) نگاه مي‏کرد. امام (ع) در ابتداي دعا در مورد خشنودي از خدا و تقسيم معيشت ميان انسانها مي‏فرمايد: الحمد لله رضي بحکم الله، شهدت ان الله قسم معايش عباده بالعدل و اخذ علي جميع خلقه بالفضل، ستايش خداي را که به حکم (قضا و قدرش) راضي و خشنودم و گواهي مي‏دهم که خداوند نصيب و رزق خلق را از هر جهت به عدل تقسيم فرموده و (به جود و کرم ذاتي) بر همه‏ي خلق خود به فضل و احسان رفتار نموده. راضي بودن به مشيت و خواست خدا، به انسان آرامش روحي و رواني مي‏دهد، و زمينه را براي رشد و کمال و تلاش و کوشش او فراهم مي‏کند. زيرا اگر انسان به تقسيم عادلانه خداوند راضي باشد، در روابط انساني دچار بيماري حسد نمي‏شود. و به جاي حسادت، تلاش مي‏کند تا به مواهب و بخششهاي الهي دست پيدا کند. چنين انساني مي‏داند و يقين دارد که همه‏ي هستي متعلق به خداست و خزائن الهي تمام‏شدني نيست، و همانطور که به ديگري موهبتي را بخشيده و يا کسي به ظاهر داراي امکانات مادي و دنيوي بيشتري است به او هم مي‏تواند عطا کند. لذا به جاي حسادت به دعا و تلاش براي کسب نعمتهاي خداوند مي‏پردازد. خداوند در سوره زخرف آيه 32 در اين باره مي‏فرمايد:... نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الحيوه الدنيا.... ما معيشت ايشان را در زندگاني دنيا ميانشان تقسيم کرده‏ايم. ادامه دارد ... ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2