تقوى يكى از شروط صلاحيت است و با وجود آن شايستگى تحقق مى‏ يابد. على (ع) فرموده: تقوى و پرهيز از گناه كليد صلاح و شايستگى است. به همين جهت امام (ع) بين تمام اجزا و شرايط صلاحيت، تقوى را تخصيص به ذكر داده زيرا تقوى بر همه ‏ى آنها حاكم است و با وجود تقوى هر جزئى از اجزاى صلاحيت به شايستگى واقعى دست مى‏يابد. زبان گويا در اصلاح نقائص اجتماع از شرايط صلاحيت است اما بايد زبان متقى باشد تا به هدف خود نايل گردد، زبان آلوده اثر نافذ نمى‏گذارد و نقص جامعه را آنطور كه بايد برطرف نمى‏كند. دست در انجام كارهاى لازم شرط صلاحيت است، اما بايد متقى باشد. دستى كه به روى مردم بى‏گناه سيلى مى‏زند يا اموال مردم را به سرقت مى‏برد به اصلاح جامعه و رفع مشكلات مردم نايل نمى‏گردد.