از اين روايت به خوبى روشن مى‏شود كه اگر كسى جنايتكار نيست و مرتكب قتل گرديده اما وجود او حيات جامعه را در خطر قرار نمى‏دهد شايسته است عقلا و خيرخواهان در نجات او همت گمارند و به پيروى از امام سجاد (ع) آنقدر كوشش كنند تا حيات انسانى را كه بر اثر رويدادى مرتكب قتل گرديده و از عمل خود سخت پشيمان شده است، حفظ نمايند. چنين انسانى استحقاق افضال و احسان دارد، شايسته است درباره‏اش جديت شود تا از قتل رهايى يابد، قطعا كسانى كه در اين امر مداخله مى‏كنند و جديت مى‏نمايند و همچنين ولى خون كه قاتل را مى‏بخشد در پيشگاه خداوند از اجر بسيار بزرگ برخوردار خواهند بود.