انس با صحیفه سجادیه
1 ❇️ هر آدمى در هر شرايطى خواه طبيعى يا اتفاقى، بايد توانايى‏ها و كمبودها و بهره‏هاى خود را شناسايى كند و از حق تعالى براى طرف كردن كاستى‏ها و ضررها كمك بخواهد. انسان بايد در ابتداى ورود به عرصه‏هاى مختلف اجتماعى و فرهنگى و معنوى خود را محاسبه كند و حالات و روحيات و متعلق عادات و اضطرار خود را در همه موقعيت‏ها بسنجد و در حل مشكلات خود بكوشد. وقتى كه خداوند در قرآن مجيد به حال بحرانى انسان سوگند ياد مى‏فرمايد: وَ الْعَصْرِ* إِنَّ الْإِنسنَ لَفِى خُسْرٍ» «عصر1» سوگند به عصر [ظهور پيامبر اسلام‏]* [كه‏] بى‏ترديد انسان در زيان‏كارى بزرگى است. اين سوگند به خاطر ارزش قسمتى و بخشى از روز است؛ زيرا زمان، دگرگونى نظام زندگى انسان‏ها را در پى دارد و كارهاى روزانه پايان مى‏گيرد، انسان‏ها به خانه‏هايشان مى‏روند، پرندگان و حيوانات به لانه‏هاى خود بازمى‏گردند، خورشيد سر در افق مشرق مى‏برد و آسمان رو به تاريكى مى‏رود. اين دگرگونى انسان را به قدرت بزرگ الهى متوجه مى‏سازد و نشانه‏هاى يقينى اراده جهان و عالم هستى را بازگو مى‏كند. سپس با توجّه و شدّت مى‏فرمايد: به طور يقين همه انسان‏ها در زيانند يعنى سرمايه‏هاى وجودى خود را چه بخواهند يا نخواهند از دست مى‏دهند و سال‏ها و ماه‏ها و لحظه‏ها به سرعت مى‏گذرد، نيروهاى معنوى و مادى به تحليل مى‏رود. همانند كسى كه سرمايه عظيمى در اختيار دارد بى‏آنكه بخواهد، هر روز بخشى از آن سرمايه‏ها را از او بگيرند. اين طبيعت زندگى دنياست. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏7 ، ص: 108 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
70 مشاهده