خداوند در قرآن شريف مكرر از فوز عظيم نام برده، ولى در تمام موارد منشا آن را به امور دينى و معنوى و تعالى انسانى مستند نموده است. اما پيروزيهاى مادى و دنيوى اگر از مجراى گناه به دست آيد، طبق فرمایش حضرت على (ع) " فتح و پيروزى نصيب آن كس نشده كه از راه گناه پيروز گرديده است. كسى كه با شر و بدى غلبه مى‏كند، در واقع مغلوب و مقهور است." آن پيروزى و ظفر نيست، بلكه شكست و مغلوبيت است و اگر از مجارى مشروع و صحيح به دست آيد، هر قدر هم مهم باشد، چيزى جز فوز و پيروزى عادى و معمولى نيست.