انس با صحیفه سجادیه
شرح بند های 25 تا 28 دعای شانزدهم ‏ 2 ✳️ هر گاه بنده‏اى به زيبايى ارشاد و هدايت الهى آگاه و دست‏گيرى شود؛ آينه تمام نما و جلوه كامل جمال و جلال حق مى‏شود و اسما و صفاتش را ظهور مى‏دهد و اين زيبايى تنها با برداشتن علاقه‏هاى دنيايى وميل‏هاى خلقى و رسيدن به درگاه قرب و فنا حاصل مى‏گردد. اگر بنده‏اى با زشتى عصيان‏گرى و غرور، خويش را بيارايد و بفريبد او آينه جلوه‏گرى شيطنت و افسون‏گرى ابليس شود؛ و رابطه فطرى خود را با پروردگار بريده است در نتيجه مانند شيطان در مرحله استدراج و فرصت انتظار قرار مى‏گيرد؛ سپس در كمين خدا به سخت‏ترين حالت نابود مى‏شود. بنابراين عزّت و ذلّتى كه خداوند به بندگان مى‏دهد در اثر شكيبايى بى‏حد حق براى رسيدن به هدف آفرينش است ولى بندگان به جهت شتاب و بى‏خردى از حق خود محروم مى‏شوند؛ سپس در قيامت درخواست بازگشت به دنيا مى‏كنند. اين هوشيارى و زيركى در هر انسانى بايد پيوسته باشد؛ كه خداوند با او چه مى‏كند؟ زيرا گاهى خداوند در اثر پى در پى فرستادن نعمت‏ها يا فيض معنوى سرشار يا رسيدن امور خير و بركت به نسل ديگر يا آزمايش بندگان يا ايجاد ارتباط با موجودات، عمرى طولانى به بندگانش مى‏بخشد و حتى با كافران همچنين مى‏كند ولى متأسفانه نقش خداوند در امور فراموش مى‏شود پس خداوند با صبر عجيب‏ خود راه تحوّل را هموار مى‏سازد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 371 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
123 مشاهده