2 3 ✳️ مردى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و گفت: يا رسول اللَّه چه دعائى برتر است؟ فرمود: درخواست عفو و عافيت در دين و دنيا و آخرت از خدا، فردا آمد همان سؤال را كرد و همان جواب را شنيد، روز سوم آمد همان را پرسيد و همان را شنيد روز چهارم آمد عرضه داشت: چه درخواستى از حق از همه درخواست‏ها برتر است؟ حضرت فرمود: از خدا عفو و عافيت در دنيا و آخرت بخواه كه اگر اين دو در دنيا به تو عطا شود، سپس در آخرت هم از آن نصيب ببرى به رستگارى و فلاح رسيده‏اى. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: سَلُوا اللّهَ الْمُعافاةَ فَانَّهُ لَمْ يُؤْتَ احَدٌ بَعْدَ الْيَقِينِ خَيْراً مِنَ الْمُعافاةِ. از خداوند درخواست عافيت كنيد، به حقيقت كه احدى را بعد از يقين به حقايق، بهتر از عافيت عنايت نكرده‏اند. امير المؤمنين عليه السلام به فرزندش حضرت مجتبى عليه السلام اين دعا را تعليم داد: لا تُفَرِّقْ بَيْنِى وَ بَيْنَ الْعافِيَةِ ابَداً ما ابْقَيْتَنى. خداوندا! بين من و عافيت، تا هستم جدائى مينداز. حضرت موسى بن جعفر عليه السلام به پيشگاه حق عرضه مى‏داشت: اللَّهُمَّ انِّى اسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ، وَ اسْأَلُكَ جَميلَ الْعافِيَةِ، وَ اسْأَلُكَ شُكْرَ الْعافِيَةِ، وَ اسْأَلُكَ شُكْرَ شُكْرِ الْعافِيَةِ. خداوندا از تو درخواست عافيت مى‏كنم و عافيت زيبا مى‏خواهم و توفيق شكر بر عافيت و شكر بر شكر عافيت مى‏طلبم. رسول خدا صلى الله عليه و آله دعا مى‏كرد: اسْأَلُكَ تَمامَ الْعافِيَةِ. ثُمَّ قالَ: تَمامُ الْعافِيَةِ: الْفُوْزُ بِالْجَنَّةِ، وَ النَّجاةُ مِنَ النّارِ. الهى از تو تمام عافيت را مى‏خواهم، سپس فرمود: تمام عافيت رستگارى به بهشت ونجات از آتش جهنم است. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: براى ابوذر دعائى بود كه در آسمان معروف بود: اللَّهُمَّ انّى اسْأَلُكَ الْايْمانَ بِكَ، وَ التَّصْدِيقَ بِنَبِيِّكَ، وَ الْعافِيَةَ مِنْ جَميعِ الْبَلاءِ، وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعافِيَةِ، وَ الْغِنى عَنْ شِرار النّاسِ. الهى از تو طلب ايمان به تو، و تصديق به پيغمبرت، و عافيت از تمام بلاها، و شكر بر عافيت، و بى نيازى از شرار خلق، مى‏كنم. حضرت باقر عليه السلام مى‏فرمايد: انَّ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ ضَنائِنَ يَضَنُّ بِهِمْ عَنِ الْبَلاءِ فَيُحْييهِمْ فِى عافِيَةٍ، وَ يَرْزُقُهُمْ فِى عافِيَةٍ، وَ يُميتُهُمْ فِى عافِيَةٍ، وَ يَبْعَثُهُمْ فِى عافِيَةٍ، وَ يُسْكِنُهُمْ الْجَنَّةَ فِى عافِيَةٍ. براى خداوند بندگان باارزش و خاصى است كه آنان را از بلا حفظ مى‏كند، آنان را در عافيت و سلامت همه جانبه زنده مى‏كند، و در عافيت روزى مى‏دهد، و در عافيت مى‏ميراند، و در عافيت وارد قيامت مى‏كند، و در عافيت در بهشت مسكن مى‏دهد. در هر صورت اگر از نعمت عافيت و سلامت چه در بدن، چه در عقل، چه در امور مادى و معيشت دنيايى برخورداريد، قدر آن را بدانيد، و آن را يك فرصت بى نظير الهى ببينيد و از اين فرصت و مهلت براى تأمين سعادت دو سرا بهره بگيريد، و اگر از عافيت كم داريد از حضرت حق تمام عافيت را بخواهيد كه او از عنايت و لطف به شما بخل نمى‏ورزد. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 214 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2