💠 زبان دعا واقعیتی فراتر از زبان عرفی (زبان فطرت) 🔹برای درک بیشتر زبان دعا ناچار به تحلیل زبان عرفی و مقایسه زبان دعا با آن هستیم. در زبان عرفی گاهی کلمات و الفاظی بدون این که ریشه در ذهن و قصد گوینده داشته باشد از دهان خارج می‌شود و متکلم اساساً اراده استعمالی ندارد، درست مانند انسان خواب که حرف می‌زند یا هاذل و ساهی که سخن بر زبان می‌راند. 🔸 در این مرحله، هرگز آن الفاظ را نمی توان زبان نامید و این قبیل الفاظ افاده معنی که بتوان به متکلم نسبت داد نمی کند. بدون تردید این نحوه درخواست نمودن هرگز دعا نمی باشد. شاید دعای لاهی در فرمایش امیر المؤمنین (ع) را بتوان حمل بر همین مرحله از دعا نمود. 🔺 حضرت (ع) فرمود: إذا دعا أحدکم للمیت فلایدعو له و قلبه لاه عنه و لکن لیجتهد له فی الدعا یعنی هنگامی که کسی از شما برای مرده دعا می‌کند، دعا نکند درحالی که قلبش سرگرم به چیزی غیر از دعا و مرده است، البته تلاش کنید در دعا کردن صحیح برای مرده. 📚 زبان دعا در صحیفه سجادیه 📒 @sahifeh_Et