سوره مبارکه الصّادق (علیه السلام)- مَنْ أَدْمَنَ فِی قِرَاءَتِهَا وَ هُوَ مُعْتَقَلٌ سَهَّلَ اللَّهُ خُرُوجَهُ وَ لَوْ کَانَ مَا کَانَ عَلَیْهِ مِنَ الْحُدُودِ الْوَاجِبَهًِْ وَ إِذَا أَدْمَنَ فِی قِرَاءَتِهَا وَ هُوَ مُسَافِرٌ أَمِنَ فِی سَفَرِهِ مِمَّا یَکْرَهُ وَ إِذَا رَشَّ بِمَائِهَا عَلَی لَدْغِ الْعَقْرَبِ بَرِئَتْ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَی. امام صادق (علیه السلام)- هرکس در زندان باشد و بر خواندن این سوره مداومت کند، خداوند این امکان را فراهم می‌آورد که از زندان رهایی یابد؛ اگرچه قرار باشد مجازات شرعی بر او جاری گردد. و اگر در حال سفر بر خواندن آن مداومت کند، در سفر خود از دچارشدن به چیزهایی که نمی‌پسندد آسوده‌خاطر خواهد بود. و اگر آبی که این سوره برآن خوانده‌شده را بر محلّ گزیدگیِ عقرب بپاشد، به اذن و اجازه‌ی خداوند متعال بهبودی خواهد یافت. 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۱۶۶/ البرهان 📒@sahifeh_Et