🌿 *روزهای فاطمه(س)، شب‌های علی(ع) استاد علی صفایی حائری* 🌀 اين روزها، روزهاى فاطمه (س) و اين شب‏ها، شب‏هاى على (ع) است. با خودم مى‏گويم چگونه در عمرهاى كوتاه و در بهاره‏هاى محدود، اين همه جوشش و شكوفايى و اين همه زايش و بارورى!! جوششى كه از مرز قرن‏ها گذشته و از محدوده‏ى جغرافيا و تاريخ پركشيده و حتى اين دل خسته و اين كوير تشنه را در خود گرفته است. 🌀 اين روزها، روزهاى فاطمه (س) و اين شب‏ها، شب‏هاى على (ع) است. بارها با خودم مى‏گويم: *يك لحظه و اين همه ارزش؟! نُه سال و اين همه استمرار؟!* همين لحظه از همين بلندگوهاى دور و خسته مى‏شنوم: *فَاطِمَةُ امُّ ابِيهَا* و در جواب فرشته‏ها در مورد اصحاب كساء مى‏شنوم: *هُمْ فَاطِمَةُ وَ ابِيهَا وَ بَعْلُهَا وَ بَنِيهَا* ✅رسالت و ولايت و امامت را فاطمه رابط است و پيوند. اگر بيشتر گوش بدهيم مى‏توانيم صداى حزن آلود على (ع) را از مدينه‏ى رسول بشنويم كه با چشم اشك و نواى غربت مى‏گويد: *امَّا حُزْنِى فَسَرْمَدٌ وَ امَّا لَيْلِى فَمُسَهَّدٌ* راستى اين فاطمه (س) در كجا ايستاده كه على (ع) اين گونه از او مى‏گويد؟ اين چه انس عميقى است كه اين گونه حزن سرمد مى‏آورد؟ اين چه خورشيد در خاك نشسته‏اى است كه اين گونه شام ديجور به دنبال مى‏كشد؟ 📚روزهاى فاطمه(س)، ص: 13 @sahifeye_fatemieh