تدبر در سورهٔ مبارکهٔ حشر(قسمت چهاردهم) سوره الحشر آیه ۹ ...وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ روزگاری مردمی مهاجرت کرده بودند در راه خدا، همه اموالشان را در شهر دیگری گذاشته و آمده بودند با رسول... اسمشان را طبق رسمشان گذاشته بودند مهاجر... اما الان دیگر همه فقیر نبودند عده ای در همین شهر جدید شروع به فعالیت تجاری کرده بودند و دیگر فقیر نبودند... از آن طرف مردمی بودند که در شهر مقصد زندگی می کردند، گروه اول که آمدند همه چیزشان را تقسیم کردند حتی خانه شان را هم شریک شدند با مهاجرین... اسمشان را طبق رسمشان گذاشتند انصار... حالا دو گروه مهاجر و انصار در کنار هم زندگی می کردند... گذشت و گذشت و رخدادی اجتماعی به وقوع پیوست... وقت تقسیم غنائم خاصی رسید... حکم خدا هم آمد... یکدفعه کارها و جهادها و فرمانده بودن ها و شمشیر زدن ها و خانه دادن ها و دست از خانه و کاشانه کشیدن ها و ...به یادشان آمد... اِه مگر ما نبودیم که هجرت کردیم و چه سختی ها کشیدیم؟ مگر ما نبودیم که همه چیزمان را در طبق اخلاص گذاشتیم و با دیگران شریک شدیم؟ مزد آن همه جهاد چه می شود؟ از این همه تلاش و کار و از خودگذشتگی و جهاد چه به ما رسیده؟ چرا به ما چیزی نمی دهند؟ رهن و اجاره خانه هایمان چه می شود؟ شح نفس ها زبانه کشید...😱 و شد آنچه نباید... موضع گیری در برابر حکم خدا و رسول... ما این حکم را قبول نداریم ها از گوشه و کنار به گوش رسید... ریزش ها پیش آمد... و اگر شح نفس شان را مهار می کردند راهی به فلاح و رستگاری پیدا میکردند😇 #با_قرآن #سوره_حشر #استاد_اخوت #شح_نفس @sahifeye_fatemieh💚