تدبر در سوره مبارکه نوح (قسمت سی‌ام) آیه آخر سوره مبارکه کهف را گاهی می‌خوانیم برای بیدار شدن... قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلا صَالِحًا وَلا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا ﴿١١٠﴾ آیه رجاء است یعنی با اینکه خوابی و اراده نداری اما امید داری که ربوبیت خدا در تو اثر کند و با آیه قرآن بیدار شوی... اعتماد به آیه... رجاء این آیه خیلی با شکوه است... اصلا رجاء و امید به خداست که در انسان حرکت و عمل صالح می‌رویاند و او را از شرک دور می‌کند... انگار ما از خدا ناامید می‌شویم که به سراغ دیگران می‌رویم و دچار شرک می‌شویم...😔 حالا سوره مبارکه نوح هم به این رجاء اشاره دارد: مَا لَکُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾ چرا خدایتان وقار ندارد؟ چرا به وقار و عظمت و کار راه اندازی خدا رجاء ندارید؟ #سوره_نوح #استاد_اخوت @sahifeye_fatemieh🖤