سلام اي ماه دلاور، اي عباس! اين‌روزها عاشقان حسينت؛ از هر قوم و قبيله‌اي که باشند؛ در هر مقام و منزلتي که باشند؛ از هر رنگ و نژادي که باشند؛ از هر دين و مذهبي که باشند؛ از هر ملت و مليتي که باشند؛ از هر جنس و سن و سالي که باشند؛ از هر ...که باشند؛ فوج فوج مسير عاشقي نجف تا کربلا را طي مي‌کنند تا بر آستانت سر فرود آورند و بر درگاه حسينت بوسه زنند، اربعين است ديگر، عاشقان را ولوله در جان افتاده است، کس چه مي‌داند اين عشق و عاشقي چيست که اينگونه ميليون‌ها مشتاق عاشق را به سوي يک معشوق مشترک همچون سيلي خروشان، روان کرده است؟! اي دريا دريا ادب، همه عالم قربان معرفت و ادبت، عبّاس! دستي را كه بوسه‌گاه پنج امام باشد، قربان و هزاران هزار قربان كه رقمي نيستند تا قربان يك موي آن دست شوند؛ اين قربان و قربان‌ها در حلقه كمند تو فتاده‌اند عباس، اما صيد لاغرند؛ از كرامت و سخاوتت بعيد است، اما واي بر قربان‌ و قربان‌ها باد از آن‌ روزي كه به حساب‌شان نياوري؛ وقتي كفي از آب پرواز كرد به عرش لبانت، ناگهان از آسمان دستانت اين بارانِ آب بود كه به دريا آبشار شد؛ در آن لحظه فرات طوفاني ادب تو شد عباس؛ گويي فُرات، تشنه‌تر بود؛ تشنه باران ادبت ... اي عباس! اي نگاهت از هر نظر، باغ نظر ديگران نازند و تو از نازنينان نازتر از ما تمناي نيازي و از تو ناز نگاهي، نگاه نازي ... بني‌هاشم @sahranevesht