نوعی سکوت هست، وقتیه که شما به موضوع تسلط داری و گوینده‌ای نادان با ژستی دانشمندگونه پرحرفی می‌کنه. شما هم فایده‌ای در سخن گفتن نمیابی، به ویژه که درهر سخن گفتنی خطر خودنمایی، خودفروشی و اظهار فضل وجود داره؛ لذا به سر تکان‌دادنی بسنده می‌کنی. شخصیت‌های رشدیافته انجامش می‌دن.