🔸 یک آیه، یک نکته 6️⃣2️⃣ ✳️ عزّت متعلق به خداست در منطق قرآن، عزت واقعی و کامل، متعلق به خداوند و متعلق به هر کسی است که در جبهه‌ خدایی قرار می گیرد. در مصاف بین حق و باطل، بین جبهه‌ خدا و جبهه‌ شیطان، عزت، متعلق به کسانی است که در جبهه خدایی قرار می گیرند. این، منطق قرآن است. در سوره فاطر می فرماید: «من کان یرید العزّة فللّه العزّة جمیعا». در سوره منافقون می فرماید: «و للّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین و لیکنّ المنافقین لایعلمون». عزت، متعلق به خداست؛ عزت متعلق به پیامبر و مؤمنین است؛ اگرچه منافقان و کافردلان، این را درک نمی کنند؛ نمی فهمند که مرکز عزت واقعی کجاست. در سوره نساء، درباره کسانی که خود را متصل به مراکز قدرتهای شیطانی می کنند، برای اینکه حیثیتی به دست بیاورند، قدرتی به دست بیاورند، می فرماید: «أیبتغون عندهم العزّة فانّ العزّة لله جمیعا»؛ آیا دنبال عزتند این کسانی که به رقبای خدا، به دشمنان خدا، به قدرتهای مادی، پناه می برند؟ عزت نزد خداست. در سوره مبارکه شعراء، گزارشی از مجموعه چالشهای پیامبران بزرگ را مطرح می فرماید؛ درباره حضرت نوح، حضرت ابراهیم، حضرت هود، حضرت صالح، حضرت شعیب، حضرت موسی... در هر مقطعی که می خواهد غلبه جبهه نبوت را بر جبهه کفر، بیان بفرماید، می فرماید: «انّ فی ذلک لایة و ما کان اکثرهم مؤمنین و انّ ربّک لهو العزیز الرّحیم»؛ یعنی با اینکه طرف مقابل، اکثریت داشتند، قدرت دست آنها بود، پول دست آنها بود، سلاح دست آنها بود، اما جبهه توحید، بر آنها پیروز شد؛ در این، یک آیتی است از آیات الهی و خدای تو، عزیز و رحیم است. ◀️ بیانات در سالگرد رحلت امام، 91/3/14