🔰آه من قلة الزاد و طول الطریق ... 🔶🔸 اين عظمت مذهب است كه عبث را به عجز تبديل مى ‏كند تا آنجا كه على مرد راه مى ‏گويد: آه مِنْ قِلَّةِ الزّادِ و طول الطَّريق. 🔸 واى از توشه ‏ى كم و راه دور. اين عجز على است. 🔸 على كه تمامى دنيا در چشمش كمتر از يك كفش پاره و كمتر از آب بينى بز و كمتر از روده ‏ى خوك در دست جزامى است. همين على در اين راه به عجز مى‏ رسد و فرياد بر مى‏ دارد آه ... 🔸 و اين‏ آه على را كسى مى ‏فهمد، كه سينه ‏ى على را فهميده باشد. 🔸 سينه‏ ى او نه همچون سينه ‏ى ماست كه تحمل خودمان را نداريم و به عجز مى‏ رسيم على سينه ‏اى دارد كه دشمنش در آن شناور است، كه دشمن از وسعت آن در تنگناست. 🔸 از همين سينه، على آه مى‏ كشد كه واى از توشه‏ ى كم و از راه دور. 🔸 و همين راه دور است كه انسان را از بن‏ بست و عبث مى‏ رهاند و به فكر وا مى ‏دارد تا مركبى ديگر بيابد و پس از عجز با اين مركب گام بردارد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۱۲۷